Heeft uw kind ADHD? En wilt u als ouder weten of ADHD erfelijk is? Of heeft u een kinderwens en wilt u weten of uw kind sowieso als ADHD’er de bewoonde wereld opkomt? Veel ouders en kinderen stellen zichzelf deze vragen. In dit artikel zoomen we in op de vraag of ADHD erfelijk is.
Inhoudsopgave
De oorzaak van ADHD
Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD of ADD) is een hersenstoornis met een aantal waarschijnlijke oorzaken – hoewel de medische gemeenschap nog steeds niet precies kan aangeven welke de symptomen van ADHD verklaart. Onderzoekers vermoeden dat een ‘gen’ dat betrokken is bij de aanmaak van dopamine, een chemische stof die het vermogen van de hersenen regelt om regelmatige en consistente aandacht te behouden, terug te voeren is op ADHD en dat dit ADHD erfelijk maakt.
Wetenschappelijk onderzoek suggereert dat blootstelling aan chemicaliën zoals alledaagse gifstoffen in voedingsmiddelen, tapijt en vloeren, schoonmaak- en gazonproducten en producten voor persoonlijke verzorging, zoals tandpasta’s, aanzienlijk kan bijdragen aan stoornissen zoals ADHD. Zuigelingen en kinderen zijn bijzonder kwetsbaar voor blootstelling aan chemicaliën omdat hun biologische systemen zich nog steeds ontwikkelen. Tijdens de ontwikkeling van een bepaald deel in de hersenen kan blootstelling aan zelfs minuscule hoeveelheden gifstoffen op kritieke momenten een levenslange invloed hebben op de hersenen en de lichamelijke gezondheid van het kind. Wanneer toxines de hersenontwikkeling verstoren, kunnen beperkingen zoals ADHD optreden.
Er is in de wereld een hoop onderzoek gedaan naar ADHD, zoals dat momenteel omschreven wordt. Uit deze onderzoeken bleek dat ADHD erfelijk is. Echter, als je een genetische aanleg voor ADHD hebt wil dat niet zeggen dat dit 100% zeker tot uiting zal komen.
Meer onderzoek naar erfelijkheid ADHD
Onderzoekers in de Verenigde Staten en Europa werken nu samen om te bepalen welke genen, in het bijzonder, een individu vatbaar maken voor ADHD. Wetenschappers onderzoeken veel verschillende genen die mogelijk een rol spelen bij de ontwikkeling van ADHD, vooral genen die zijn gekoppeld aan de neurotransmitter dopamine maken ADHD erfelijk. Ze denken dat het waarschijnlijk ten minste twee genen omvat, aangezien ADHD zo’n complexe aandoening is. Er is dan ook nog veel onderzoek te verrichten rondom de vraag of ADHD erfelijk is.
De ontdekking van genen die ADHD erfelijk maken kan het vaststellen van de aandoening gemakkelijker maken. Het zou het ook mogelijk kunnen maken om betere behandelingen te vinden voor mensen met verschillende symptomen van ADHD.
Weten dat ADHD erfelijk is, kan voor veel ouders en kinderen nuttig zijn. Maar het kan ook moeilijk zijn als ouders zich schuldig voelen voor het doorgeven van ADHD. Het kan helpen om te herinneren dat we niet bepalen met welke genen we geboren zijn of welke genen we doorgeven. Met of zonder een familierelatie, het belangrijkste voor je kind is het hebben van liefde en steun.
Onderzoekers hebben het gebied van genen en ADHD de afgelopen 30 jaar uitvoerig bestudeerd. In die periode werden 2000 onderzoeken uitgevoerd. De onderzoekers hebben mogelijke genen geïdentificeerd die mogelijk betrokken zijn bij de erfelijkheid ADHD. Maar grotere studies zijn nodig om meer specifieke genetische ‘markers’ te identificeren. Er lijken een aantal verschillende genen bij betrokken te zijn, maar er is geen genetische test om te bepalen of een persoon al dan niet ADHD heeft. Er wordt meer vooruitgang geboekt, maar er liggen nog een hoop mooie vraagstukken over de erfelijkheid van ADHD waar onderzoek naar gedaan kan worden. De onderzoeken worden uitgevoerd door psychologen, psychiaters en zogenoemde genetici.
Ouders krijgen door onderzoek meer vat op hun kind
Door onderzoek te doen krijgen ouders meer vat op hun kind. Als de oorzaken bekend zijn leren zij hun kind beter te begrijpen. Genetisch onderzoek kan ouders helpen de oorzaak van de ADHD van hun kind te begrijpen. ADHD wordt niet veroorzaakt door slecht ouderschap, te veel suiker of te veel videogames. ADHD is een erfelijke biologische aandoening die op de hersenen is gebaseerd. Hersenbeeldstudies en ander onderzoek tonen veel verschillen in de hersenen van mensen met ADHD. Andere studies tonen aan dat een kind met ADHD vier keer zoveel kans heeft gehad op een familielid dat ook de diagnose van de aandoening had.
ADHD-hersenen vertonen structurele en functionele verschillen. Scans en ander neuro-imaging onderzoek hebben aangetoond dat de hersenen van kinderen met ADHD langzamer rijpen dan die van kinderen zonder de stoornis. Bovendien tonen recente onderzoeken met MRI-beeldvorming variaties in gebieden van de hersenen die veel ADHD-symptomen beheersen. Bij kinderen met ADHD zijn verschillende hersenregio’s en -structuren gemiddeld 5% kleiner. Hoewel dit gemiddelde verschil stelselmatig wordt waargenomen, is het te klein om nuttig te zijn bij het stellen van de diagnose ADHD bij een bepaald individu.
Deze bevindingen kunnen op een dag leiden tot het gebruik van beeldvorming van de hersenen om ADHD vast te stellen, maar dit blijft tegenwoordig een zeldzame en enigszins controversiële praktijk.
ADHD was de eerste ontdekte stoornis
ADHD was de eerste stoornis die wetenschappers ontdekten als gevolg van de tekortkoming van een specifieke neurotransmitter – in dit geval dopamine – en de eerste stoornis die bleek te reageren op medicijnen die waren ontworpen om deze onderliggende tekortkoming te corrigeren.
Kinderen en volwassenen met ADHD lijken lage niveaus van dopamine te hebben. ADHD lijkt bepaalde deeltjes te verslechteren in vier functionele regio’s van de hersenen. Deze regio orkestreert ons functioneren op hoog niveau: aandacht houden, organisatie en uitvoerende functie. Een tekort aan dopamine in dit hersengebied kan onoplettendheid, organisatorische problemen en / of verminderde executieve functies veroorzaken.
Deze regio, die dieper in de hersenen ligt, reguleert onze emoties. Een dopaminetekort in deze regio kan resulteren in rusteloosheid, onoplettendheid of emotie.
Kortom: is ADHD erfelijk?
De conclusie is dat ADHD wel degelijk erfelijk is en komt door genetische overdracht van ouder op kind. Dat is echter niet de garantie dat ouder of kind per definitie beide ADHD zullen hebben. Wat wij u willen meegeven is dat het raadzaam is om via de arts een onderzoek aan te vragen bij een organisatie in de geestelijke gezondheidszorg om erachter te komen of ADHD daadwerkelijk erfelijk is binnen uw familie.. Middels een vragenlijst kunnen psychiaters eenvoudig vaststellen of u ADHD heeft.
