We zijn geneigd te denken dat het geweldig is om hoogbegaafd zijn en dat als je hoogbegaafd bent, je dan ook automatisch succesvol bent. Je bent (erg) slim, bent creatief, bent snel van begrip, bent goed in het oplossen van problemen, bent de beste op school of op het werk. Dit is ongeveer het standaardbeeld dat mensen hebben van hoogbegaafden. Dit klopt ook, echter zit er een keerzijde aan dit verhaal . Wie denkt dat hoogbegaafdheid een zegen is, heeft het verkeerd. Is het eigenlijk wel prettig om hoogbegaafd te zijn?
Veel mensen denken dat hoogbegaafde mensen ook goed terechtkomen in de maatschappij. Hoogbegaafde mensen krijgen vaak te maken met problemen en vooral onbegrip. Dit laatste leidt vaak tot grote problemen. Logisch, want je bent anders dan de rest. Je kunt het vergelijken met een vrouw die leeft tussen allemaal mannen of een niet-sporter tussen allemaal sporters. Je bent anders dus je steekt af.
Uit onderzoek is gebleken dat slechts 20% van de hoogbegaafden een geschikte werk plek heeft. Daarnaast is bekend dat slechts 3 op de 100 hoogbegaafden (3%) erin slaagt om hun talenten volledig te benutten. Zonde, maar waar ligt dat aan?
“Hoogbegaafden zijn een zeldzame rijkdom voor een land. In plaats van ze te elimineren dient men ze te cultiveren.”
Voor veel hoogbegaafden beginnen de moeilijkheden al van jongs af aan. De meeste hoogbegaafden kinderen kunnen al lezen en schrijven voor ze naar de basisschool gaan, in tegenstelling tot minder begaafde kinderen. Ze worden hierdoor als het waren gedwongen om bepaalde handelingen opnieuw te gaan leren terwijl ze dit allang weten. Een hoogbegaafd kind vindt het vaak te makkelijk en gaat zich vervelen en kan hierdoor vervelend worden. Dit is een probleem dat ontstaat omdat de maatschappij niet goed omgaat met hoogbegaafden.
Een hoogbegaafd kind heeft daarnaast vaak ook problemen om goed om te gaan met zijn leeftijdsgenoten. Het kind heeft vaak andere interesses dan zijn vrienden of vriendinnen en het kind is psychisch al veel verder ontwikkeld. Klasgenoten begrijpen dan niet wat er zo interessant is aan bijvoorbeeld sterren, planeten en andere voor hun ingewikkelde dingen. Zij worden vaak “gedwongen” om vriendjes te worden met andere kinderen die geen interesse hebben voor dit soort onderwerpen. Hierdoor voelen ze zich niet goed op hun plaats en gaan zich daardoor isoleren van de groep. Ze mijden dan hun leeftijdsgenoten en hierdoor komt de sociale ontwikkeling in gevaar.
Onze maatschappij is spijtig genoeg niet ingericht op hoogbegaafde mensen, terwijl zo’n 2% van de bevolking hoogbegaafd is. Doordat de maatschappij niet goed is afgestemd op deze mensen ontstaan er vaak tal problemen, waardoor deze mensen vaak niet optimaal functioneren en met zichzelf in de knel zitten. Leerkrachten, maar soms ook ouders weten bijvoorbeeld niet goed te reageren en als reactie daarop worden ze vaak onderdrukt.
Voor veel psychische problemen waar hoogbegaafden mee rondlopen bestaat een oplossing. Dit kan je alleen doen, met steun van vrienden en familie of met behulp van een therapeut.
Hoogbegaafde mensen kunnen vooral in hun jeugd tegen problemen aanlopen. Het is niet zozeer dat het hoogbegaafd zijn een probleem is maar het is meer de onkunde van de hedendaagse maatschappij die niet met hoogbegaafde mensen kan omgaan. Een goed voorbeeld zijn scholen, die kunnen vaak niet goed omgaan met kinderen die hoogbegaafd zijn en merken vaak geeneens dat diegene hoogbegaafd is. Of hoogbegaafd zijn prettig is? Dit is geheel afhankelijk hoe je terecht komt. Er zijn genoeg succesvolle hoogbegaafden, maar er is ook een grote groep hoogbegaafden met de nodige problemen.
“De meeste hoogbegaafden kinderen kunnen al lezen en schrijven voor ze naar de basisschool gaan, in tegenstelling tot minder begaafde kinderen.”
Daar geloof ik nu eens niets van. Ik heb in 2000 de Mensa-test afgelegd en 132 gehaald. Ik ga niet beweren dat ik niet had kunnen leren lezen en schrijven voor mijn 6de als iemand zich daarmee had beziggehouden. Maar ‘de meeste” lijkt me erg overdreven.
Wat ik ergens heb aangetroffen, is dat 70 % van de Nederlandse hoogbegaafden het niet eens zou weten van zichzelf. Weer zoiets dat moeilijk bewezen kan worden. Maar als iemand via deze website verneemt dat hij of zij eigenlijk zo jong geletterd had moeten zijn en weet van zichzelf dat dat niet voor hem of haar gold/geldt, dan trekt hij of zij mogelijk de verkeerde conclusie. Of m.a.w.: pas op voor veralgemeningen!