Hoogbegaafde kinderen hebben een aantal specifieke persoonskenmerken die niet-hoogbegaafde kinderen vaak niet hebben. Deze persoonskenmerken kenmerkt diegene ook en bepalen grotendeels het leven van deze persoon. Vrijwel iedereen heeft ooit wel eens een videogame gespeeld en de populariteit van dergelijke games neemt nog steeds drastisch toe. Samen met het feit dat kinderen op een steeds vroegere leeftijd in aanraking komen met het spelen van games, kan dit ervoor zorgen dat kinderen op jonge leeftijd al erg veel tijd spenderen aan het spelen van games. Zijn hoogbegaafde kinderen, door deze specifieke persoonskenmerken, ook sneller gameverslaafd?
Inhoudsopgave
Gameverslaving en persoonskenmerken
Games worden steeds interessanter, uitgebreider en realistischer. Deze elementen zorgen ervoor dat het de aandacht van de mensen goed vasthoudt. Dit is dan ook dé reden waarom kinderen zo graag games willen spelen.
Er zijn bepaalde persoonskenmerken of situaties te noemen, waarbij kinderen sneller aangetrokken worden tot het spelen van games. Hoogbegaafde kinderen kunnen zich sneller eenzaam voelen, omdat ze in sommige gevallen niet goed contact kunnen leggen met andere niet-hoogbegaafde kinderen. Het gevolg hiervan is dat men ontwijkend gedrag gaat vertonen en opzoek is naar een veilige omgeving.
Ook sociale angst kan een oorzaak zijn van een gameverslaving. Wanneer kinderen bang zijn voor wat anderen over hen denken, vermijden ze liever deze situaties en zoeken ze naar een controleerbare omgeving. Hoogbegaafde kinderen kunnen soms lastiger contacten leggen en kunnen ook een hogere mate van sociale angst of verlegenheid vertonen. Dit maakt dat hoogbegaafde kinderen die deze persoonskenmerken hebben liever vluchten naar een omgeving die veilig is en waar ze zelf de touwtjes in handen hebben. Het spelen van games op een gaming pc of een game console kan dan een makkelijke uitweg zijn.
Daarnaast bevatten de meeste games ook een aantal kenmerken, die ervoor zorgen dat men sneller geneigd is om meer tijd te spenderen aan de game op de gaming pc bijvoorbeeld. Zo is een veelgebruikte techniek een beloningsstructuur te hanteren, waarbij je meer beloningen krijgt voor de tijd die je speelt. Ook kunnen kinderen zo meegesleept worden met het behalen van een doel in het spel, waardoor men volledig gefocust is op het halen van dit doel. Hoogbegaafde kinderen zijn vaker gevoelig voor deze aspecten in games en kunnen meegesleept worden en zodoende erg veel tijd steken in deze games.
Een praktijk voorbeeld
“Als het aan Heron ligt, heeft hij 24 uur per etmaal een beeldscherm voor zijn gezicht.” – Linda van der Klooster
Linda van der Klooster schrijft op haar blog over haar hoogbegaafde zoon Heron. Heron zit het liefst 24 uur per dag achter de computer. Als hij de kans krijgt van zijn moeder speelt hij de hele dag games op zijn laptop, tablet, telefoon, Wii, DS, noem maar op. Het enige wat schijnt te helpen voor Linda is haar zoon op “game-rantsoen” te zetten. Heron mag dan maar een bepaalde periode van de dag gebruik maken van de computer. Het helpt heel goed om hem actief bezig houden met andere dingen dan de computer, bijvoorbeeld tennissen of in de speeltuin spelen.
Het blijkt ook dat niet alleen Linda dit probleem ervaart bij haar hoogbegaafde zoon. Sabine Sypré zet haar kinderen ook op de rem wat betreft het computer gebruik en er zijn nog veel meer ouders die zich in het verhaal van Linda herkennen.
Tot slot
Hoogbegaafdheid is geen directe oorzaak van gameverslaving, maar bepaalde persoonskarakteristieken zorgen er wel voor dat men sneller geneigd is om gameverslaafd te worden. Belangrijk is om goede afspraken met je kind maken over hoe vaak ze achter de computer, tablet en smartphone mogen zitten.
