Soms denken ouders, wellicht op advies van leerkrachten, dat het een nuttig idee kan zijn om je kind eens te laten onderzoeken door een kinderpsychiater. Het kan zijn dat het je de laatste tijd is opgevallen dat je kind wat druk en snel afgeleid is en, tsja, als ouders wil je toch het beste voor je kind. Want stel dat een psychiater tot de conclusie komt dat een diagnose van ADHD op zijn plaats is, dan kun je voor op maat gesneden zorg voor je kind zorgen.
Maar nu blijkt uit onderzoek dat het misschien toch niet zo’n goed idee is geweest om een kind bij milde symptomen van ADHD een daadwerkelijke diagnose te laten kriigen. Het blijk namelijk dat ongediagnosticeerde kinderen met dezelfde symptomen, hoger scoorden voor gedrag dan kinderen waarvan bekend was dat ze de diagnose ADHD hadden gekregen.
Een analyse van gegevens, verzameld door het Amerikaanse Ministerie van Onderwijs, vergeleek studenten die identieke gedragsproblemen vertoonden, zoals incidentele onoplettendheid of rusteloosheid, tussen de kleuterklas en de derde klas van de lagere school (( National Center for Education Statistics. (z.d.). Early Childhood Longitudinal Program (ECLS)-News & Activities. Geraadpleegd op 10 maart 2020, van https://nces.ed.gov/ecls/news.asp )). Degenen die tijdens die vroege schooljaren de diagnose ADHD kregen, ontvingen vervolgens lagere gedragscijfers van leraren in de vijfde klas dan vergelijkbare kinderen die niet gediagnosticeerd waren (( Owens, J. (2020). Relationships between an ADHD Diagnosis and Future School Behaviors among Children with Mild Behavioral Problems. Sociology of Education, 003804072090929. https://doi.org/10.1177/0038040720909296 )). Uit een eerder onderzoek uit 2017 bleek dat de gediagnosticeerde kinderen slechtere leesscores hadden in groep 8 dan de ongediagnosticeerde. Zowel medicinale als niet-medicamenteuze kinderen met milde vormen van gediagnosticeerde ADHD hadden lagere lerarenbeoordelingen en leesscores dan vergelijkbare ongediagnosticeerde kinderen.
De onderzoeker kwam wel tot de conclusie dat kinderen met ernstiger vormen van ADHD wel degelijk baat hadden bij een diagnose. Zij kregen de juiste zorg, medicatie en aandacht om meer ‘bij de les te blijven’.
De gegevens van het onderzoek zijn consistent met de bekende ‘labeling theory’, die zegt dat het gedrag van individuen kan worden bepaald of zal worden beïnvloed door de termen die worden gebruikt om hen te beschrijven of te classificeren. (( Wikipedia contributors. (2020, 16 januari). Labeling theory. Geraadpleegd op 10 maart 2020, van https://en.wikipedia.org/wiki/Labeling_theory ))
We moeten dus heel voorzichtig zijn om ieder kind dat wat onrustig of snel afgeleid is een label op het voorhoofd te plakken. Het gevolg is namelijk dat het label het kind gaat definiëren.
