Hoogbegaafdheid Hoogbegaafden, je komt ze overal tegen.

Hoogbegaafden, je komt ze overal tegen.

Onder homo’s en lesbiennes wordt er veel gepraat over de ‘gay-dar’; dat je gelijkgestemden van grote afstand herkent, soms zelfs voordat de ander het homo-zijn voor zichzelf durfde toe te geven. Is er ook zoiets als een ‘HB-dar’? Vaak denk ik van wel…

Hoe komt het toch dat hoogbegaafden elkaar op de meest onverwachte plekken tegenkomen en herkennen? Dat je in een menigte of groep ineens zit te praten met juist die ene hoogbegaafde die daar rondloopt? Of dat die collega waar je het goed mee kan vinden tijdens de koffie begint over zijn twee hoogbegaafde kinderen?

Okay, hoogbegaafden kunnen het misschien vaker met elkaar vinden dan dat de hoogbegaafde het met anderen kan vinden omdat ze elkaar begrijpen of meegaan in elkaars snelheid. Waarmee ik overigens niet wil suggereren dat hoogbegaafden het dús altijd goed met elkaar kunnen vinden!

Maar hoe pikken die hoogbegaafden elkaar eruit in een groep, op kantoor of zomaar ergens bij een borrel?

Terugkijkend merk ik dat dit mij altijd wel “overkwam”, en dat het mij laatste jaren steeds vaker gebeurde. Zat ik op een forum, rond een totaal ander onderwerp dan hoogbegaafdheid, en raak daar in gesprek met een vrouw die net als ik veel deed met gedichten. Inmiddels is zij ook zover om met haar hoogbegaafd zijn aan de slag te gaan en gaat nu ook haar dochter mee naar bijeenkomsten waar ze andere hoogbegaafde jongeren ontmoet.

Op het werk word ik er door iemand uitgepikt voor een interview voor haar studie, en al snel hebben we het ook over onze andere kijk naar dingen en over haar hoogbegaafde dochter die daar tegenaan loopt op school. Bij een borrel, waar ik al een tijd sta te praten met iemand (leuk gesprek), en ze dan na mijn antwoord op haar vraag over mijn coaching zegt dat ze zelf de plusklas op haar school heeft opgezet. Op het station, waar ik elke dag dezelfde mensen tegenkom, gebeurde het dat ik net met diegene sta te praten die met haar dochter naar de psycholoog ging vanwege haar hoge IQ en faalangst / perfectionisme.

Zelfs bij mijn arts gebeurde het; we begonnen het gesprek over uitslag bloedtest en zaten 20 minuten nog met elkaar in gesprek, maar dan over haar zoon die vanwege zijn HB en ADHD vastliep op school.

Het klinkt nu alsof alle gesprekken die ik heb gaan over hoogbegaafdheid. Dat is zeker niet het geval, alleen gebeurt het me zo vaak dat er ergens iets triggert waardoor het er van beide kanten ineens daar over gaat. Onbedoeld, door een losse opmerking, waar de ander of ik dan op reageert met een blijk van herkenning. Het gesprek neemt dan op een natuurlijke manier een andere wending.

Het gebeurt me vaak. Vaker dan toeval kan zijn.

In mijn eigen praktijk had ik bij de start niets geschreven over hoogbegaafdheid. Ik wilde me daar niet specifiek op richten maar ook daar merkte ik dat er toch iets was waardoor juist de hoogbegaafde bij me kwam. Een van mijn eerste cliënten was een vrouw van mijn leeftijd. Een drop-out op school met als reactie op haar opstandige pubertijd het stempel borderline.

Op mijn vraag wat ze deed wanneer ze spijbelde van school werd ze direct emotioneel. Van alle hulpverleners waar ze naartoe was gestuurd vroeger had nog nooit iemand die vraag gesteld! Wat bleek, ze bracht haar spijbeldagen door in het Rijksmuseum waar ze steevast bij de verschillende rondleidingen aansloot om daarna in de bibliotheek nog meer informatie op te zoeken over hetgeen ze had gehoord en gezien.

Via deze niet gangbare weg had ze een enorme kennis opgedaan over kunst, cultuur en geschiedenis (en talenkennis want om het uitdagend te maken volgde ze de rondleiding in steeds een andere taal). Deze vrouw was absoluut een hoogbegaafd persoon. Zeer hoogbegaafd, die door onbegrip met een afgebroken middelbare school zat en vanwege verminderd zelfbeeld daarin bleef hangen.

Deze en andere cliënten kwamen niet af op de begeleiding bij hoogbegaafdheid. Ze hadden daar zelfs nog nooit over nagedacht voor hen zelf. En toch, het was opvallend zichtbaar voor wie het wilde zien…

Wat is het toch, die ‘HB-dar’? Het blijft voor mij iets wonderlijks, maar wel iets wat mijn leven levendig en vol verrassingen maakt!

Mariska de Swart
Mariska de Swart is expert op het gebied hoogbegaafdheid. Zij deelt haar kennis in haar artikelen, beantwoordt vragen van lezers en waarborgt de kwaliteit van de categorie hoogbegaafdheid op Zobegaafd.nl. Mariska werkt parttime als coach en adviseur bij SaMar waar haar coaching en begeleiding jongeren en (jong)volwassenen helpt in het dagelijks leven en hen leert om te gaan met hun hoogbegaafdheid. In haar coaching en begeleiding richt Mariska zich op actie om het leven van anderen te veranderen.

Gerelateerde artikelen

Reacties

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Blijf op de hoogte

Bij het inschrijven kan je aangeven waar je interesses liggen, zodat je alleen relevante informatie opgestuurd krijgt! Schrijf je snel in en mis geen informatie meer. En vind je de nieuwsbrief niets? Onder elke email vind je een link waarmee je je binnen één klik weer kunt afmelden.

Ook interessant